ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011
Στις 22 Νοεμβρίου συμπληρώθηκε μια διετία ευθύνης στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Έκλεισε ένας κύκλος. Ένας κύκλος ο οποίος κλείνει παράλληλα με το κλείσιμο πολλών ιστορικών κύκλων στην ιστορία της μεταπολίτευσης.
Σ’ αυτό το διάστημα προσπαθήσαμε να λειτουργήσουμε με σχέδιο. Ο σχεδιασμός μας ήταν σχεδόν, απόλυτος θα έλεγα γραμμικός με όραμα, μεράκι και τα αποτελέσματα είναι πλέον στην κρίση των πολιτών και την κρίση τη δική σας. Εμείς ωστόσο οφείλουμε κατά καθήκον να κάνουμε σήμερα με το κλείσιμο αυτής της περιόδου ένα δημόσιο απολογισμό.
Ένας δημόσιος απολογισμός για να είναι έντιμος, πρέπει να έχει ειλικρίνεια και αυτοκριτική. Να πούμε με ειλικρίνεια και αυτοκριτική διάθεση, το τι έγινε και τι δεν έγινε μέσα σ’ αυτήν την περίοδο.
Πριν αρχίσω αυτόν τον απολογισμό και θα μου επιτρέψετε σήμερα να καταχραστώ την υπομονή σας, να είμαι λίγο παραπάνω απ’ όσο δημοσιογραφικά επιτρέπεται, να πω τα εξής:
Αντίθετα μ’ όσα επιτάσσουν αυτήν την περίοδο οι άνεμοι της συγκυρίας, εγώ θεωρώ υποχρέωσή μου να δηλώσω ότι είμαι υπερήφανος που συμμετείχα στις προσπάθειες της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό το Γιώργο Παπανδρέου. Τον ευχαριστώ και δημόσια, γιατί μου έδωσε αυτήν την ευκαιρία, μετά από ανοικτή διαδικασία.
Η σημασία αυτής της διετίας σε διάφορες παραμέτρους της δημόσιας ζωής θα φανεί αργότερα και θα κριθεί από την ιστορία. Πέρα από τα μνημόνια, πέρα από τα μεσοπρόθεσμα, πέρα από τα λάθη και τα σωστά, πέρα ακόμα και από την οργή των πολιτών, το χνάρι αυτής της διετίας θα είναι βαθύ. Αυτό όμως είναι αντικείμενο μιας άλλης συζήτησης και δε θα την κάνω εγώ.
Αυτό όμως το οποίο εννοώ φαίνεται πεντακάθαρα στο χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού, αλλά αυτό είναι σήμερα το αντικείμενο της συζήτησής μας.
Θα ήθελα επίσης να πω ότι ήταν τιμή μου αυτήν τη διετία που δούλεψα με προϊστάμενο Υπουργό τον Παύλο Γερουλάνο. Χωρίς τη δική του πολιτική αποφασιστικότητα, τίποτα δε θα είχε συμβεί σ’ αυτόν τον χώρο. Και η πολιτική αποφασιστικότητα τη συγκεκριμένη διετία ήταν πραγματικά απολύτως κρίσιμη και ουσιώδης παράμετρος.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά, γι’ αυτήν τη διετή συνεργασία τους συνεργάτες μου. Χωρίς αυτούς επίσης, τίποτα δεν θα είχε γίνει. Και επειδή στην Ελλάδα πρέπει να λέμε ονόματα και διευθύνσεις θα ήθελα να πω λίγα ονόματα και να καταχραστώ της υπομονής σας.
Αναφέρομαι στους συμβούλους μου, στον Κυριάκο Κορολή, φίλο μου από παλαιά, ο οποίος μου μετάγγισε μια πείρα από την Τράπεζα της Ελλάδας και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και με έκανε να καταλαβαίνω πολλά πράγματα πίσω από τις γραμμές.
Αναφέρομαι στην Πηνελόπη Σακελλαρίου, η οποία είχε την ευθύνη στο γραφείο μου, της λειτουργίας των Ομοσπονδιών, οικονομολόγος, η οποία γραμμή-γραμμή, πόντο-πόντο, νούμερο προς νούμερο, προσπάθησε να εξοικονομήσει και το τελευταίο ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου.
Αναφέρομαι στο Βασίλη Ντάκουρη, ο οποίος είχε την ευθύνη των σταδίων και των γυμναστηρίων της λειτουργίας τους και γενικότερα καθήκοντα στη Γραμματεία Αθλητισμού, με πολύ σημαντική συμβολή στη δουλειά μου.
Αναφέρομαι στην Ευφροσύνη Γερούκη, που τυπικά έχει τον τίτλο της υπεύθυνης επικοινωνίας του γραφείου. Έδειξε πως η επικοινωνία και οι δημόσιες σχέσεις μπορούν να είναι περισσότερες, με 15.000 ευρώ ετησίως, αντί 400.000 ευρώ, που ήταν παλαιότερα. Στις δημόσιες αυτές σχέσεις με τους αθλητές, με τις Ομοσπονδίες, μ’ εσάς, μ’ όλους, φάγαμε πολλά κουλούρια, ήπιαμε πολλές πορτοκαλάδες, αλλά η επικοινωνία αυτή, ήταν επικοινωνία ουσίας. Χωρίς σπατάλες, χωρίς τίποτα, το οποίο να προκαλεί.
Αναφέρομαι στη Μαρία Πατελάρου, επίσης, η οποία είχε την ευθύνη των έργων και όλης της λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, στο κρίσιμο αυτό κομμάτι. Σημαντικότατα πράγματα τα οποία δε θα αποσπούσαν ούτε ένα δημοσιογραφικό μονόστηλο, έχουν γίνει χάρη στη συνεργασία μου με τη Μαρία. Οι πράσινες προδιαγραφές, ο Εθνικός Αθλητικός Χάρτης και τόσα άλλα που δε θα σας κουράσω αυτήν τη στιγμή.
Θα αναφερθώ επίσης, στη Μαίρη Γαβαλά τη γραμματέα μου και στους παλαιότερους συνεργάτες μου, που λαχάνιασαν στον ένα, ενάμιση χρόνο, λόγω των 15 ωρών ημερησίως, τη Στέλλα Νάκου και το Δημήτρη Απόκη.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης, τα στελέχη της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για τη στήριξή τους.
Ευχαριστώ επίσης, συνολικά τους εκπροσώπους του αθλητικού κινήματος, γιατί στήριξαν με αποφασιστικότητα και πραγματική υπομονή τις προσπάθειες εξορθολογισμού τις οποίες έκανε η Κυβέρνηση, αυτήν τη διετία. Βοήθησαν να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο, στον ελληνικό αθλητισμό.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω εσάς. Η σχέση μου με τους δημοσιογράφους αυτή τη διετία ήταν μια έντιμη σχέση. Θεωρώ συνολικά, ότι η κριτική που ασκήθηκε ήταν απολύτως γόνιμη, ακόμα και όταν ήταν σκληρή. Η σχέση όμως που είχα ατομικά με το δημοσιογραφικό κόσμο, τους αθλητικούς συντάκτες, μπορώ να τη χαρακτηρίσω απόλυτα έντιμη.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους Έλληνες αθλητές, όχι μόνο τους διακρινόμενους. Σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες με ελάχιστους πόρους κράτησαν όρθιο με τη βοήθεια και των γονιών τους, να μην το ξεχάσω αυτό, τον ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Τέλος, για ότι δεν κάναμε ευχαριστώ τους πολίτες για την υπομονή τους. Πάντα εδώ είχαμε τη θετική αύρα και αυτό οφείλω να το πω. Ο απλός πολίτης στο δρόμο, όταν μας έβλεπε καταλάβαινε ότι προσπαθούσαμε με σκληρές συγκρούσεις να εκπροσωπήσουμε το συμφέρον του. Όχι πάντα χωρίς λάθη. Αλλά η αύρα των Ελλήνων πολιτών αυτή τη διετία, απέναντι στη δουλειά που γινόταν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ήταν ούρια, θετική.
Σημειώνω τέλος, ότι η συνεργασία, η οποία είχα με τους Υφυπουργούς, Άντζελα Γκερέκου, Γιώργο Νικητιάδη, καθώς και με το συναρμόδιο Υφυπουργό σε θέματα Άθλησης και Διατροφής Χρήστο Αηδόνη ήταν πάρα πολύ καλή.
Συγνώμη για τη μακρηγορία σ’ αυτό αλλά ήταν απολύτως απαραίτητο, να αναφερθώ σ’ όλους όσους με στήριξαν. Δεν αναφέρθηκα σε στελέχη της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, ατομικά, γιατί δεν είναι ακόμα η ώρα.
Ακριβώς, πριν από δύο χρόνια, σ’ αυτόν εδώ το χώρο και απ’ αυτό εδώ το βήμα, αναλάβαμε προς τους πολίτες, κάποιες πολύ συγκεκριμένες γενικές δεσμεύσεις.
Τις συνοψίζω σε έξι άξονες και είμαι ανοικτός να κάτσω εδώ όσο θέλετε να συζητήσουμε τι έγινε και τι δεν έγινε.
Η πρώτη δέσμευση την οποία πήραμε ήταν να μετατρέψουμε τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού από ένα χώρο, ο οποίος εξέφραζε τον πιο σκληρό πυρήνα διαχρονικά, του πελατειακού κράτους, τονίζω τη λέξη διαχρονικά, για να είμαι απολύτως σαφής απέναντι στην παρατήρηση αυτή, σε μια ευνομούμενη δημόσια υπηρεσία, η οποία να λειτουργεί προς όφελος του αθλητισμού και του πολίτη.
Η δεύτερη δέσμευση ήταν να χρησιμοποιήσουμε παραγωγικά τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, προς όφελος του αθλητισμού και να τερματίσουμε τη σπατάλη και την ανομία.
Η τρίτη δέσμευση ήταν να κρατήσουμε όρθιο, παρά την οικονομική κρίση, τον ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Η τέταρτη ήταν να προχωρήσουμε από την άναρχη πολιτική, στον Εθνικό Αθλητικό Σχεδιασμό.
Η πέμπτη ήταν να μη διστάσουμε να συγκρουστούμε με κάθε κόστος, σε επίπεδο προσώπων, αλλά και με όλες τις δομές, οι οποίες είχαν βυθίσει τον επαγγελματικό αθλητισμό, στη βία και στα στημένα και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στα αναβολικά.
Και η τελευταία έκτη δέσμευση ήταν να κάνουμε πράξη τη θέση, ότι ο αθλητισμός είναι δημόσιο αγαθό, ανήκει σ’ όλους τους Έλληνες και δεν θ’ ανήκει στους πλούσιους, τους ισχυρούς και τους παράγοντες.
Αυτές τις δεσμεύσεις, πήραμε δημόσια, απ’ αυτό εδώ το βήμα, πριν από δύο χρόνια. Δουλέψαμε με σχέδιο και με κατεύθυνση και δε διστάσαμε να συγκρουστούμε και να αντιπαρατεθούμε.
Βέβαιο είναι ότι ανοίξαμε και παλέψαμε σ’ όλα τα παραπάνω μέτωπα. Γνωρίζουμε ότι σε πολλά απ’ αυτά, η πορεία δεν έχει ολοκληρωθεί. Απαιτεί συνέχεια. Υπάρχουν μεταβολές, οι οποίες είναι εύθραυστες, ισχνές, δεν έχουν ακόμα σταθεροποιηθεί στο δημόσιο βίο. Γνωρίζουμε όμως επίσης, ότι σε πολλά από τα μέτωπα αυτά, το ποτάμι δε θα γυρίσει ποτέ πίσω.
Επειδή είστε έμπειροι δημοσιογράφοι και έχετε παρακολουθήσει λεπτό προς λεπτό την πορεία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού την τελευταία διετία, θα είμαι πολύ σύντομος, γιατί τα πιο πολλά απ’ αυτά που θα σας πω, ως τίτλους τα γνωρίζετε και τα έχετε καταγράψει στο ρεπορτάζ σας κατά καιρούς. Επομένως αυτά τα οποία θα πω μόνο την έννοια της υπόμνησης έχουν και της σχηματοποίησης μια απολογιστικής σκέψης για ότι συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια.
Είπαμε ότι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού πρέπει να γίνει μια ευνομούμενη δημόσια υπηρεσία. Καταρχήν, καταργήθηκε το σύνολο της πελατειακής λογικής το οποίο ενσαρκωνότανε σε δεκάδες επιτροπές άνευ αντικειμένου, επιτροπές οι οποίες προκαλούσαν τον εκμαυλισμό των υπαλλήλων και τη χαλάρωση κάθε έννοιας λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας.
Καταργήσαμε τις δαπανηρές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως, δημόσιες σχέσεις. Στη θέση τους δώσαμε ένα σχήμα δημοσίων σχέσεων ουσίας. Το οποίο ήταν συναντήσεις, συζητήσεις ανάλυση των προβλημάτων με το ίδιο το υποκείμενο του αθλητικού γίγνεσθαι που είναι ο αθλητής, οι οργανωτές του αθλητικού προϊόντος, οι Ομοσπονδίες τους και ότι αυτό συνεπάγεται και είναι γύρω-γύρω από τα αθλητικά δρώμενα. Τα σωματεία και ο τοπικός αθλητισμός ο οποίος αναπτύσσεται με γνησιότητα σ’ όλο το μήκος και το πλάτος της Ελλάδας.
Παραλάβαμε μια Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία δεν ήξερε τι χρωστάει, που χρωστάει, δεν ήξερε καν γιατί το χρωστάει.
Οι προσπάθειες της οικονομικής υπηρεσίας και των συνεργατών μου και εμού, δίνει αυτήν τη στιγμή μια εικόνα, μιας Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, η οποία λειτουργεί υπό τους όρους της νομιμότητας.
Γνωρίζει πάρα πολύ καλά, που δίνει και γιατί. Γνωρίζει και προγραμματίζει τη δουλειά της.
Παραλάβαμε μια Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία δεν ήξερε ποια είναι η σωματειακή βάση του ελληνικού αθλητισμού.
Να θυμίσω στις πρώτες συναντήσεις μας, τα όσα με ρωτούσαν για τα περίφημα σωματεία μαϊμούδες. Τα σωματεία μαϊμούδες και η σχέση τους με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αποτελεί πια παρελθόν.
Η σωματειακή βάση του ελληνικού αθλητισμού, καταγράφηκε πλήρως με στοιχεία, με λεπτομέρειες. Ξέρουμε και το τελευταίο σωματείο αυτής της χώρας, ποιοι το αποτελούν, παρά τη γκρίνια, ότι ήταν μια γραφειοκρατική και δύσκολη προσέγγιση. Αυτά υπάρχουν πλέον στη Διεύθυνση Αγωνιστικού Αθλητισμού και σταδιακώς περνάνε στην ηλεκτρονική βάση του ελληνικού σωματειακού αθλητισμού.
Παραλάβαμε μια Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία δεν ήξερε, κυριολεκτικώς δεν ήξερε, ποια είναι η Εθνική Αθλητική Υποδομή. Ούτε που είναι, ούτε τι χαρακτηριστικά έχει. Στη θέση αυτής της άγνοιας σήμερα έχουμε σχεδόν σχηματοποιήσει την ηλεκτρονική βάση του ελληνικού χάρτη, αθλητικής υποδομής, που έχει ακόμα δουλειά, γιατί κανείς δεν είχε σκεφτεί να την καταγράψει, αλλά τώρα σε κάθε περίπτωση γνωρίζουμε που βρίσκονται οι αθλητικές εγκαταστάσεις, ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους, σε ποιον ανήκουν, ποια είναι η δυναμική τους, τι ακριβώς εξυπηρετούν. Η χωροταξική κατανομή των εθνικών αθλητικών υποδομών έχει όπως καταλαβαίνεται τεράστια σημασία για να κάνει κανείς μια στοιχειώδη Εθνική Αθλητική Σχεδίαση.
Παραλάβαμε μια Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, τέλος, η οποία δεν ήξερε πόσους υπαλλήλους έχει, ούτε καν που είναι. Ούτε πόσους ακριβώς μισθοδοτεί. Αυτή τη στιγμή γνωρίζουμε πόσο είναι το έμψυχο δυναμικό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και πως κατανέμεται.
Τι παραδίδουμε; Παραδίδουμε μια ευπρεπή δημόσια υπηρεσία. Δεν παραδίδουμε ακόμα μια καλή δημόσια υπηρεσία. Έχει ακόμα πολύ δρόμο που πρέπει να διανύσουμε γιατί η αξίωση της ευνομίας δεν είναι η αξίωση η μόνη την οποία έχει ο Έλληνας πολίτης. Αυτήν την κερδίσαμε. Την αξίωση όμως της λειτουργικότητας και πραγματικής χρησιμότητας, μιας δημόσιας υπηρεσίας, για το αντικείμενο το οποίο καλείται να υπηρετήσει, έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά, όσοι καθίσουν σ’ αυτήν την ηλεκτρική καρέκλα. Η κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει να είναι μια πραγματικά επιτελική σχεδιαστική κατεύθυνση. Η ΓΓΑ πρέπει να μετατραπεί σε μια επιτελική υπηρεσία απαλλαγμένη από γραφειοκρατικά βάρη για να σχεδιάζει και να οργανώνει το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού.
Ήδη οι προτάσεις μου αυτές έχουν υποβληθεί στο υπουργείο Εσωτερικών και είναι πάρα πολύ συγκεκριμένες. Είπαμε ότι δεσμευτήκαμε να χρησιμοποιήσουμε παραγωγικά τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Σας θυμίζω ποιες υποχρεώσεις ενυπόγραφες παραλάβαμε.
Μεσογειακούς Αγώνες με κόστος 350 εκατ. ευρώ. Special Olympics με κόστος 86 εκατ. ευρώ. Ολυμπιάδα Κωφών με κόστος 35 εκατ. ευρώ.
Δεν αναφέρομαι στο πλήθος των Οργανωτικών Επιτροπών οι οποίες σώρευαν χρέη ακόμα και από το 1996, δεν αναφέρομαι στη γνωστή υπόθεση της PAM, απλώς σας καλώ να κάνετε τη σύγκριση αυτού που σήμερα έχουμε, μ’ αυτό το οποίο είχαμε. Στη θέση των διοργανώσεων αυτών, από τις τρεις κάναμε τη μια, τα Special Olympics. Τελικά έγινε από το Υπουργείο Υγείας και όχι από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Όπου τα Special Olympics, από το δυσανάλογο κόστος της εγγυητικής ευθύνης των 86 εκατ. ευρώ, το οποίο είχε η αρχική σύμβαση, περιορίστηκαν στα 26 εκατ. ευρώ.
Στη θέση των άλλων 400 εκατ. ευρώ των οποίων η αποδοτικότητα θα ήταν εξαιρετικά αμφίβολη και πάρα πολύ περιορισμένη. Είδατε την Ελλάδα και είδαν οι Έλληνες πολίτες την Ελλάδα να γεμίζει από αθλητικά γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας. Δεν κέρδισαν πάντα τη δημόσια προσοχή ή δεν την κέρδισαν στην έκταση την οποία έπρεπε.
Είχαν όμως τεράστια σημασία και για την προβολή της χώρας και για τη σύζευξη πολιτισμού-τουρισμού και αθλητισμού και ζωογόνησαν ολόκληρες περιοχές και αθλητικά και πολιτιστικά και τουριστικά.
Στη θέση των 350 εκατ. των Μεσογειακών Αγώνων των 60 εκατ. που εξοικονομήθηκαν στα Special Olympics και στα 35 της Ολυμπιάδας Κωφών, είδαμε το Μαραθώνιο, ο οποίος κατατάχθηκε στους χρυσούς Μαραθώνιους και η Ελλάδα διεκδικεί να γίνει η κλασική διαδρομή και η έδρα του κλασικού Μαραθωνίου αλλά και ο τρόπος υπολογισμού του Παγκοσμίου ρεκόρ.
Εγκαταστάθηκε η AIMS, η Παγκόσμια Ένωση των Μαραθωνίων δρόμων στην Αθήνα με δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες στην πόλη μας για το γεγονός αυτό.
Είδαμε αντίστοιχα γεγονότα, όπως ο διεθνής ποδηλατικός γύρος της Ελλάδας, ο οποίος επαναλήφθηκε για πρώτη φορά, δύο Παγκόσμια πρωταθλήματα νέων, το πρωτάθλημα Χάντμπολ και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Υδατοσφαίρισης, στη Θεσσαλονίκη και στο Βόλο, γέμισαν οι ελληνικές θάλασσες Ιστιοπλοϊκά γεγονότα, γέμισε η Ελλάδα αθλητισμό, ο οποίος έγινε, είτε με ελάχιστο κόστος, είτε με καθόλου κόστος, όσο και αν αυτό σας φαίνεται περίεργο.
Αναφέρω, ως παράδειγμα εντελώς σημειακά, αυτά δεν είναι δημοσίως γνωστά, ότι στη Ρόδο είχαμε 6.000 επισκέπτες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκοποβολής, το οποίο καλύφθηκε όλο από χορηγούς. Δε δαπανήθηκε από το ελληνικό κράτος ούτε ένα ευρώ.
Αλλά και γεγονότα, τεράστιας κοινωνικής σημασίας, τα οποία επίσης πέρασαν στα ψιλά. Η διοργάνωση του πρωταθλήματος αστέγων, στην Πάτρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ και το λέω έτσι στο γρήγορο, την καταπληκτική εικόνα να μεταδίδεται, στο κέντρο της Πάτρας, από τη μια οθόνη το Champions League και από την άλλη οθόνη ο τελικός του πρωταθλήματος αστέγων. Κόστος 7.000 ευρώ.
Δε θα επεκταθώ. Υπάρχουν οι κατάλογοι αυτή τη στιγμή εδώ, μπορείτε να τους δείτε και στο διαδίκτυο, των διοργανώσεων που έγιναν αυτήν την περίοδο, μ’ ένα όχι απλώς υποπολλαπλάσιο κόστος, αλλά ένα αστείο κόστος για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους. Και η κατεύθυνση αυτή εδραιώνεται και συνεχίζεται. Αναφέρομαι στη δουλειά την οποία κάνουμε τώρα για ένα παγκόσμιο ορειβατικό γεγονός για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την πρώτη ανάβαση στον Όλυμπο για να προβληθεί το βουνό των θεών σ’ όλο τον κόσμο και να έχει την τουριστική προβολή η οποία απαιτείται, πάλι με ελάχιστο κόστος.
Αυτά είναι χαρακτηριστικά του τρόπου με τον οποίο αντιληφθήκαμε εμείς αυτά τα δύο χρόνια, το τι σημαίνει χρησιμοποιώ παραγωγικά και το τελευταίο ευρώ του ελληνικού λαού, το τι σημαίνει εξορθολογίζω, όλα αυτά δεν είναι λέξεις κενές νοήματος, είναι συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές.
Ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός κινήθηκε συνολικά με το 50% των χρηματοδοτήσεων τις οποίες είχε η ΓΓΑ το 2008. Οι φωνές της Κασσάνδρας, οι οποίες ακουγόντουσαν τότε, ότι ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός, καταρρέει, ότι θα έχουμε ένα βουνό με ερείπια, όχι απλώς διαψεύστηκαν, αλλά διαψεύστηκαν πλήρως.
Για πρώτη φορά στις αθλητικές αποστολές, μελετάμε και καταγράφουμε με προσοχή το τι κάνει και ο τελευταίος αθλητής που μετέχει σ’ αυτές. Ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός με το 50% των χρημάτων πήγε από Παγκόσμιο σε Παγκόσμιο, άλλες εποχές θα αναφερόμουνα, στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σε περιφερειακές επιτυχίες, οι οποίες μπορούν να συγκροτούν και ένα ολόκληρο τόμο με τις επιτυχίες του ελληνικού αθλητισμού αυτό το διάστημα. Αναφέρομαι μόνο σημειακά στις μεγάλες. Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Εθνικής Γυναικών Πόλο, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού. Παγκόσμια Πρωταθλήματα της γυμναστικής, της κωπηλασίας, της κολύμβησης, γιατί το πλασάρισμα στην 6άδα σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δεν είναι τυχαίο πράγμα, ούτε μπορούμε να το δούμε με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά, όταν στο άλλο κουλουάρ, βρίσκονται υπεραθλητές από τις ΗΠΑ, μ’ όλους τους σχετικούς συνειρμούς.
Ο ελληνικός ερασιτεχνικός αθλητισμός, στάθηκε αυτά τα δύο χρόνια όρθιος, άνθησε και ήκμασε παρά τις μειώσεις των χρηματοδοτήσεων. Αφομοίωσε πλήρως, αυτές τις μειώσεις και αυτό είναι στην κρίση σας γιατί έγινε και στάθηκε πάρα πολύ καλά.
Ευχαριστώ το αθλητικό κίνημα της χώρας, το οποίο το λέω με ειλικρίνεια, δεν το λέω συμβατικά, στάθηκε πάρα πολύ ενεργά στην προσπάθεια του οικονομικού εξορθολογισμού του ελληνικού αθλητισμού. Και μπόρεσε να το κρατήσει ψηλά.
Μίλησα για τον εθνικό αθλητικό σχεδιασμό. Πήραμε τη δέσμευση στη θέση της άναρχης πολιτικής να προχωρήσουμε σε μια πολιτική εθνικής αθλητικής σχεδίασης. Δεν την έχουμε ολοκληρώσει. Και αποτελούσε λάθος κατά την άποψή μου η διάσπαση του αθλητικού αντικειμένου, η αφαίρεση διευθύνσεων από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αναφέρομαι στις διευθύνσεις, του μαζικού αθλητισμού και των ΑμεΑ, του αγωνιστικού αθλητισμού των ΑμεΑ.
Όμως, η κατάταξη των Ομοσπονδιών και η χρηματοδότηση με εφαρμογή κριτηρίων έγινε μια πραγματικότητα και ριζώθηκε πια στη συνείδηση των υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και του αθλητικού χώρου.
Η κατάταξη των αθλημάτων σε αθλήματα Εθνικής αθλητικής προτεραιότητας, σε αθλήματα Εθνικής αθλητικής σημασίας, σε κρατικώς ενισχυόμενα αθλήματα, σε αθλήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας με στοχευμένη κρατική συνδρομή και σε αθλήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, κατοχύρωσε αυτό το οποίο είναι βάση και θεμέλιο του αθλητικού σχεδιασμού, το οποίο είναι η διάκριση μεταξύ του αθλητικού πυλώνα την αντίληψη δηλαδή του αθλητισμού ως δημοσίου αγαθού και του ιδιωτικού αθλητικού πυλώνα το οποίο πρέπει να στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Αυτό αποτελεί ένα θεμέλιο για μετά το οποίο θεμέλιο πρέπει βέβαια να ενοποιηθεί με την ίδρυση του εθνικού συμβουλίου αθλητικού σχεδιασμού το οποίο δεν είναι ένα όργανο το οποίο γίνεται για να γίνει. Είναι ένα όργανο το οποίο οφείλει να συντονίσει σε μια ενιαία στρατηγική τις διάφορες διάσπαρτες αρμοδιότητες που υπάρχουν στο ελληνικό κράτος που έχουν αθλητικό χαρακτήρα. Αναφέρομαι στον σχολικό αθλητισμό, αναφέρομαι στον στρατιωτικό αθλητισμό, αναφέρομαι στον αθλητισμό που προκύπτει από δράσεις των περιφερειών και στον αθλητισμό που προκύπτει από δράσεις της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Όλοι αυτοί οι πυλώνες δε συντονίστηκαν επαρκώς αυτό το χρονικό διάστημα και πρέπει να ενταχθούν και αυτές μέσα στη μια εθνική ενιαία αθλητική σχεδίαση.
Όπως, η αναρχία, το πελατειακό κράτος, το δώσε εδώ ή δώσε εκεί, το δώσε γιατί μ’ αρέσει ο τάδε σύλλογος, ή το δώσε γιατί θα εκλεγώ βουλευτής, τερματίστηκε οριστικά και αμετάκλητα και δεν υπάρχει ούτε μια χρηματοδότηση η οποία να έγινε με πελατειακά κριτήρια.
Έρχομαι στο θέμα του επαγγελματικού αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου. Γνωρίζεται ότι η αξίωση της ευνομίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα στον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό, απασχόλησε ιδιαίτερα την πολιτική μας αυτή τη διετία. Η αξίωση αυτής της ευνομίας δεν περιορίζεται μόνο στα στημένα παιχνίδια. Αφορά την οικονομική φερεγγυότητα των Ανωνύμων Εταιριών. Την ύπαρξη και τη δημιουργία ενεργοποίησης ελεγκτικών μηχανισμών. Αφορά τη λειτουργία ενός ποδοσφαιρικού προϊόντος το οποίο δε θα βασίζεται στην ανομία τον παραγοντισμό, ακόμα και το έγκλημα, αλλά θα βασίζεται σε κανόνες, οι οποίοι θα τιμούν το επαγγελματικό αθλητικό προϊόν και ως αθλητικό προϊόν.
Ανοίξαμε τρία μέτωπα στο χώρο του αθλητισμού, σ’ αυτό το οποίο ονόμασα δεύτερο πρόσωπο της παθογένειας του ελληνικού αθλητισμού, το μέτωπο της βίας, το μέτωπο των στημένων και γενικότερα της οικονομικής εξυγίανσης του επαγγελματικού αθλητισμού και το μέτωπο του ντόπινγκ.
Το κομμάτι της βίας, είσαστε απολύτως ενήμεροι δεν πρόκειται να αναφερθώ. Τους τοποθετήσαμε και προσπαθήσαμε να οργανώσουμε αυτές τις οποίες θα φέρουν πρόοδο σ’ αυτό το ζήτημα.
Ο πρώτος άξονας στον οποίο επιχειρήσαμε ήταν η συνεννόηση με την ΕΠΟ και τη Σούπερ Λιγκα. Η προσπάθεια να συνταχθεί ένα μέτωπο αντιβίας με τις υγιείς δυνάμεις του ελληνικού αθλητισμού σ’ όποια κατεύθυνση μπορούσε αυτό να γίνει.
Όταν αυτό δεν έδειχνε να αποδίδει τα αναμενόμενα αποτελέσματα προχωρήσαμε σχεδιασμένα στη σύνδεση των κρατικών χρηματοδοτήσεων με την απόδοση των ΠΑΕ στο θέμα της βίας.
Θυμίζω ότι όταν αρχίσαμε αυτήν την πολιτική, πολλοί στο χώρο του ποδοσφαίρου, οι οποίοι είχαν συνηθίσει να λειτουργούν ως κράτος εν κράτη, να λειτουργούν ως πάνω από το κράτος παράγοντες οπλισμένοι με δεκαετίες πολιτικής διαπλοκής, χάσανε λίγο τα νερά τους. Έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Η σύνθεση των κρατικών χρηματοδοτήσεων στα θέματα της βίας είναι πια ένα οριστικό και αμετάκλητο γεγονός. Είναι ένα γεγονός το οποίο ανέφερα προηγουμένως ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Οδήγησε σε δύο σταδιακές αυστηροποιήσεις, σημαντικές αυστηροποιήσεις, με εισαγωγή πειθαρχικών ποινών, που δε υπήρχαν, βαθμολογικών, κεκλεισμένων των θυρών και άλλων, του πειθαρχικού δίκαιου της ΕΠΟ.
Ένα δίκαιο το οποίο φέτος ελπίζω να μην εφαρμοστεί ποτέ γι’ αυτά τα οποία ήρθε να προβλέψει. Ελπίζω να μην εφαρμοστεί με την έννοια, να μην υπάρχουν γεγονότα. Έτσι για να μην παρεξηγηθώ.
Σ’ αυτήν την περίοδο η αστυνομική αποτελεσματικότητα σαφώς έχει τάσεις βελτίωσης. Και στο πολιτικό και στο κατασταλτικό επίπεδο. Παρά την ύπαρξη πολλών κενών δεν περάσαμε ξαφνικά από την Αθήνα στη Βέρνη. Προβλήματα υπάρχουν αλλά γενικά η τάση, την οποία μπορεί να παρατηρήσει κανείς αυτήν τη διετία είναι η σαφής βελτίωση της αστυνομικής αποτελεσματικότητας.
Στο θέμα των στημένων παιχνιδιών έχω να πω το εξής. Το απόστημα έσπασε. Αυτό είναι το συμπέρασμα αυτής της διετίας. Και έσπασε χάρη στη συντονισμένη δράση του κρατικού μηχανισμού ο οποίος αξιοποίησε τις αναφορές της ΟΥΕΦΑ, οι οποίες σκονιζόντουσαν στα συρτάρια πριν έρθουμε εμείς εδώ. Το απόστημα έσπασε δίνοντας ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη ποινική έρευνα στην ιστορία της χώρας στο θέμα αυτό.
Δεν πρόκειται να κάνω κανένα σχόλιο για την ουσία αυτής της ποινικής έρευνας. Εγώ με σχολαστικότητα, με προσοχή, με ιδιαίτερη φειδώ θα πω ότι δεν πρόκειται να πω ούτε μια λέξη η οποία θα παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας οποιουδήποτε.
Η ποινική έρευνα, έχει τους δικούς της κανόνες τους δικούς της ρυθμούς και τη δική της κατεύθυνση.
Αυτό το οποίο εμείς οφείλαμε να κάνουμε ήταν να σπάσουμε το απόστημα για να οδηγηθεί αυτή η ιστορία στην ποινική έρευνα. Από εκεί και πέρα η ποινική δικαιοσύνη, έχει τους δικούς της ανεξάρτητους μηχανισμούς.
Εκτός από την ποινική έρευνα η οποία διεξάγεται, ενεργοποιήθηκε και η αθλητική δικαιοσύνη. Στο συνολικό θέμα της ευνομίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα ήθελα να πω ότι έχουμε για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, ένα πλήθος επιπτώσεων σε πολλές ομάδες στην πρώτη και στην Β’ Εθνική. Συνολικά πρέπει να είναι 13 ή 14.
Πολλές φορές γίνεται η διάκριση ότι αυτό δεν αφορά τα στημένα, αυτό αφορά τα πλαστά, αυτό αφορά εκείνα ή τα άλλα.
Για μένα η διάκριση αυτή δεν έχει καμία σημασία, διότι η προσπάθεια εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν αφορούσε ειδικά τα στημένα, αφορούσε το σύνολο των δομών του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού.
Από την αθλητική δικαιοσύνη το συμπέρασμα το οποίο προκύπτει από αυτήν τη διετή πορεία είναι ένα. Και το οποίο εναπόκειται στα επόμενα βήματα αυτή τη στιγμή να γίνει πραγματικότητα και πρέπει να γίνει πραγματικότητα και θα το λέω και θα το ξαναλέω.
Τακτικοί δικαστές στην αθλητική δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Όσο δε γίνεται αυτό πραγματικότητα θα υπάρχουν λαβές για κριτική, θα υπάρχουν αμφιβολίες, θα υπάρχουν ομίχλες, θα υπάρχει ελληνική καχυποψία είτε έχει υπαρκτή, είτε δεν έχει υπαρκτή βάση.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο της ευνομίας, στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ενεργοποιήθηκε ξανά και η επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού, η οποία αναφέρεται στις περιπτώσεις με απόλυτη προσήλωση στη νομιμότητα και έχει ήδη επέμβει για την εξασφάλιση της νομιμότητας σε πλήθος περιπτώσεων γνωστών και αγνώστων.
Η αξίωση της ευνομίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτή τη διετία φαίνεται και από την ενεργοποίηση, η οποία έγινε και με συνεργασία με τη ΓΓΑ του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, το οποίο ελέγχει σε μεγάλο βάθος το ποδοσφαιρικό επαγγελματικό γίγνεσθαι.
Σ΄ αυτό το στάδιο η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε και ορισμένες διεθνείς πρωτοβουλίες οι οποίες δεν είναι πολύ γνωστές θέτοντας το θέμα της ανάγκης ενεργοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του καλού συντονισμού στο θέμα των στημένων παιχνιδιών οι ελληνικές προτάσεις οι οποίες υποβλήθηκαν κατά την Πολωνική προεδρεία θα συζητηθούν την Τρίτη στις Βρυξέλες στις 3 το μεσημέρι και μεγάλο μέρος των προτάσεων έχουν ενσωματωθεί στο σχέδιο απόφασης το οποίο θα εκδώσει η Πολωνική προεδρεία και η Ευρωπαϊκή Ένωση για το θέμα των στημένων παιχνιδιών. Κάτι που γίνεται για πρώτη φόρα και ανοίγει ο δρόμος συντονισμού και των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη μάχη κατά των στημένων παιχνιδιών.
Είναι βέβαιο, ότι σε μια τέτοια μεγάλη τομή που έγινε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο θα έχουν γίνει και λάθη. Αν κοιτάξουμε το δέντρο μπορεί να εκτιμήσει ο καθένας σύμφωνα με τον τρόπο που σκέπτεται το άλφα ή το βήτα.
Αν όμως κοιτάξουμε το δάσος, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι κάτι σημαντικό έγινε στο θέμα αυτό την τελευταία διετία. Οι δημόσιες τοποθετήσεις της Πολιτείας για το θέμα αυτό ήτανε ξεκάθαρες. Μιλήσαμε ανοιχτά για καθαρό ελληνικό αθλητισμό. Είπαμε ότι, ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Είπαμε μακριά από μας οι μεταλλιολαγνίες. Το μήνυμα αυτό όπως αντιλαμβάνεστε, το βρήκα δυνατό μήνυμα. Δεν μπορούσε να προκαλέσει κανένα δημόσιο αντίλογο. Ποιος μπορούσε να πει όχι στον καθαρό αθλητισμό.
Δεν προκάλεσε επομένως αντιδράσεις. Δεν υπήρξαν κραυγές ενάντια σ αυτό. Υπήρχαν όμως πάρα πολλοί ψίθυροι. Γιατί αυτή η πολιτική έχει το κόστος της, στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο σύστημα. Γιατί το κόστος αυτό, θέλαμε και το αναλάβαμε. Αναγνωρίζω ότι υπάρχουν πάρα πολλά οργανωτικά προβλήματα στο χώρο . Προβλήματα τα οποία υπήρχαν κυρίως από τη συσσώρευση χρεών 3-4 ετών προς τους δειγματολήπτες. Προβλήματα από τη μη ενσωμάτωση κάποιων κανονιστικών διατάξεων του WADA στην ελληνική νομοθεσία. Υπάρχουν και αστοχίες στην πολιτική μας, αυτό το διάστημα, στο θέμα αυτό, η γενική όμως κατεύθυνση είναι σωστή.
Μιλήσαμε, τέλος για αθλητισμό για όλους, ότι δεν ανήκει στους πλούσιους στους ισχυρούς και στους παράγοντες. Οι απαντήσεις μας σε αυτό είναι πρακτικές και φτάσαμε μέχρι τα ακόλουθα που θα σας πω :
Να ανοίξουμε το Σχινιά, το οποίο έγινε ένα Διεθνές Αθλητικό Κέντρο που έχει τη δυνατότητα να το χαίρεται και να το επισκεφθεί, ο πολύς κόσμος και όχι μόνο οι αθλητές. Να ανοίξουμε την εγκατάσταση των Άνω Λιοσίων, να λειτουργήσει με πολύ μεγάλη επιτυχία, το εσωτερικό κομμάτι του Πανελληνίου, να γίνει ένας καλός θύλακας αθλητισμού στο Αττικό Άλσος και να έχουμε σχεδιάσει το Μαρκόπουλο στις εγκαταστάσεις αυτές, τις οποίες είναι σήμερα η Ομοσπονδία Ιππασίας περίπου 2000 στρέμματα, οι οποίες ελπίζω να γίνουν κάποτε ένα τεράστιο αθλητικό πάρκο. Τώρα αν με ρωτήσετε, είστε ευχαριστημένος με όλα αυτά κ. Γενικέ, θα σας πω, είναι λίγα.
Οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις της χώρας μας, εξακολουθούν και ρημάζουν. Σώσαμε κάποιες αλλά υπάρχουν και οι υπόλοιπες. Πεποίθηση μου είναι, ότι αυτές οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις όταν δεν έχουν σαφή, λειτουργικό προσανατολισμό πρέπει να επιστρέψουν στα χέρια του ελληνικού αθλητισμού. Με κάθε κόστος. Γιατί γι αυτό χτιστήκανε.
Η πολιτική κινήτρων των αθλητών είναι ένα θέμα που είχε απασχολήσει με διάφορες συναντήσεις. Επίσης, σε αυτή την περίοδο κινηθήκαμε από το άσπρο στο μαύρο και από το μαύρο στο άσπρο. Από το μηδέν στο όλα και από το όλα στο τίποτα. Είναι ακόμα ανοιχτό το θέμα μιας εξορθολογισμένης πολιτικής κινήτρων, δεν το έχουμε λύσει.
Τις αθλητικές υποδομές, μιλήσαμε για ένα εθνικό πρόγραμμα συντήρησης των αθλητικών εγκαταστάσεων. Η συρρίκνωση των δημοσίων επενδύσεων από 50.000.000 εκατ. το 2009 σε 5.000.000 φέτος, δεν το έκανε αυτό εφικτό. Αυτή η εξαγγελία την οποία είχα κάνει μαζί με τις άλλες που σας ανέφερα δεν έγινε πραγματικότητα και είναι απόλυτη ανάγκη να γίνει πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα υπάρχει μία τεράστια πλούσια αλλά άναρχη και πελατειακά σχεδιασμένη χωροταξικά αθλητική υποδομή. Αλλά είναι σημαντικότατη αυτή η υποδομή στην Ελλάδα που σέβεται τον εαυτό της, δεν θα έβαζε ούτε μια πέτρα για τα επόμενα δέκα χρόνια, σε αθλητική εγκατάσταση. Θα έπρεπε να συντηρήσει τις υπάρχουσες. Αγωνίζομαι να πείσω ότι πρέπει να υπάρξουν πρώτα παραγωγικοί πόροι. Γιατί αθλούνται εκατοντάδες, χιλιάδες. Δεν τα έχω καταφέρει.
Σημαντικό πράγμα επίσης είναι, η πολιτική αποκέντρωσης των αθλητικών εγκαταστάσεων. Ξεκίνησε. Έχουμε κάποια παραδείγματα, αλλά και αυτή βραδυπορεί στους δαιδάλους, της εθνικής γραφειοκρατίας και των υπουργικών υπογραφών. Αυτός ήταν ο απολογισμός μου. Είμαι έτοιμος να απαντήσω στις ερωτήσεις σας. Θα ήθελα όμως πριν να καταχραστώ της υπομονή σας για τρία ακόμη λεπτά.
Στις 4 Αυγούστου του 2011, μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, με μία απόφαση του Υπουργείο Οικονομικών περιόρισε τις χρηματοδοτήσεις του ελληνικού αθλητισμού κατά 51% για την ακρίβεια. Και εξ αυτών το 49% αναμένουμε να εισπράξουμε και 3.000.000 ακόμη τα οποία δεν έχουμε εισπράξει.
Για να σας δώσω περίπου τα μεγέθη του τι σημαίνουν αυτά τα χρήματα, 50% του προϋπολογισμού της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού σας αναφέρω ότι αφορούν το σύνολο των δημιουργικών παραγωγικών δράσεων της ΓΓΑ, η χρηματοδότηση των αθλητικών εγκαταστάσεων, των σταδίων, των Ομοσπονδιών, των σωματείων, του αντιντόπινγκ και της συντήρησης των αθλητικών εγκαταστάσεων, τα πάντα.
Ο αθλητισμός καλύπτει το 0,2 % του τακτικού προϋπολογισμού του κράτους. Στο πεδίο των δημοσίων επενδύσεων, λιγότερο από το ένα χιλιοστό, μισό χιλιοστό κάτι τέτοιο. Η πραγματική χρηματοδότηση του ελληνικού αθλητισμού τα τελευταία δύο χρόνια κινήθηκε σε πραγματικά μεγέθη γιατί υπήρχε ο ΟΠΑΠ, ο ειδικός λογαριασμός παλαιότερα. Το 50 % περίπου κάτω από τις πραγματικές χρηματοδοτήσεις του αθλητισμού του 2008. Άρα με την περικοπή του 50% των επιχορηγήσεων της ΓΓΑ, μιλάμε ότι υπάρχει μία κατάσταση στην οποία ζητείται, η λειτουργία του ελληνικού αθλητισμού με το 25% των πόρων που πραγματικά εισέπραττε το 2008.
Αυτό εγώ το θεωρώ αδύνατο. Θέλει την μπαγκέτα του Χάρρυ Πότερ. Δεν μπορεί να γίνει, το έχω καταστήσει σαφές σε όλους τους τόνους στη νέα κυβέρνηση. Το είπα ανοιχτά στην ελληνική ολυμπιακή επιτροπή. Εάν είχα την πεποίθηση ότι η χώρα θα σωθεί κάνοντας το 0,2% του ελληνικού αθλητισμού 0,1%, θα ήμουν ο πρώτος, ο οποίος θα υποστήριζε αυτή την πολιτική. Μια πολιτική όμως συρρίκνωσης του ελληνικού αθλητισμού δεν μπορεί εμένα να με βρει σύμφωνο. Γιατί ο ελληνικός αθλητισμός είναι δημόσιο αγαθό. Ένα αγαθό, ισοδύναμο με την υγεία και την παιδεία. Και οι πόροι τους οποίους χρησιμοποιεί είναι ελάχιστοι και ο φόρος τον οποίον κατέβαλε, το μερίδιο το οποίο κατέβαλε στην αναγκαία εξοικονόμηση του εξορθολογισμού που έπρεπε να γίνει, υπήρξε και ήταν βαρύς και ήταν και εκούσιος.
Οι Έλληνες αθλητές στενάζουν αυτή την ώρα από την υποχρηματοδότηση. Το μέλλον των αθλητικών εγκαταστάσεων εάν διατηρηθεί αυτή η κατάσταση δεν είναι απλώς αβέβαιο θα οδηγηθούν σε μαρασμό, ενδεχομένως και στο κλείσιμο. Αυτά οφείλω να τα πω ανοιχτά, στους πολίτες. Ξεκάθαρα. Και εμμέσως αυτό θέτει το ερώτημα, ποια πολιτική θα ακολουθηθεί. Είναι μια πολιτική, η οποία θα στηρίξει τον δημόσιο αθλητικό πυλώνα ή μια πολιτική, η οποία θα εγκαταλείψει τον αθλητισμό στην τύχη του. Εγώ εκτιμώ ότι η πολιτική αυτή, οφείλει να τροποποιηθεί. Έχω ενημερώσει τα πολιτικά κόμματα, τα οποία στηρίζουν την Κυβέρνηση. Έγινε μία σύσκεψη στο γραφείο μου με τους εκπροσώπους των τριών κομμάτων, τα οποία στηρίζουν την κυβέρνηση. Τον κ. Σάββα Εμινίδη Βουλευτή Καβάλας και Πρόεδρο του Αθλητικού Τομέα του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Γιάννη Ιωαννίδη τέως Υφυπουργό Αθλητισμού της ΝΔ και τον κ. Γιώργο Ανατολάκη του ΛΑΟΣ.
Έχω ενημερώσει τους πάντες για το θέμα αυτό. Εξελίσσεται αυτή την ώρα μία προσπάθεια, και υπάρχει μία ακτίνα φωτός. Ελπίζω, ότι θα γίνει αντιληπτό, ότι ο ελληνικός αθλητισμός οφείλει να λειτουργήσει και ότι δεν είναι προς το δημόσιο συμφέρον, η συρρίκνωση και η καταστροφή του. Παρακολουθώ αυτή την προσπάθεια, τυχόν όμως εδραίωση της πολιτικής αυτής σημαίνει αναγκαία και την αποχώρηση μου από την ΓΓΑ. Αυτό το είπα στην ελληνική ολυμπιακή επιτροπή το λέω σήμερα για δεύτερη φορά και νομίζω ότι δεν θα τριτώσει. Σας ευχαριστώ πολύ.
Ακολούθησαν ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους:
Ερώτηση: Δίνετε μία πίστωση χρόνου περιμένετε να συμβεί κάτι ουσιαστικό για να μην επιμείνετε στην απόφασή σας;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Περιμένω να δω την ψήφιση του προϋπολογισμού 2012.
Ερώτηση : Οι πολιτικοί προϊστάμενοί σας έχουν αντιληφθεί τη δικιά σας αγωνία;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Πιστεύω πως ναι.
Ερώτηση: Χθες είχατε συνάντηση με τους τρεις εκπροσώπους που συμμετέχουν στην κυβέρνηση και τους θέσατε αυτά τα θέματα. Τα είχατε πει και στην Ολυμπιακή Επιτροπή και δεν πήρατε τις ανάλογες διαπιστεύσεις. Για να το ξαναλέτε και σήμερα εξακολουθείτε να μην έχετε πάρει διαπιστεύσεις.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Προφανώς.
Ερώτηση: Τι θα θέλατε για να μην μας το πείτε αυτό;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Από τα σαράντα περίπου εκατομμύρια που ήταν ο εγκεκριμένος προϋπολογισμός των ομοσπονδιών είμαστε αυτή τη στιγμή γύρω στα είκοσι τρία με είκοσι τέσσερα. Έχουμε μία συρρίκνωση περίπου 30 εκατ. ευρώ από 80 σε 50. Περίπου είναι αυτή η τάξη μεγέθους.
Ερώτηση: Τα κίνητρα για τους αθλητές είναι τουλάχιστον ενάμιση χρόνο που γίνεται αυτή η συζήτηση και δεν μιλάω για τα οικονομικά, τι εμπόδισε την ΓΓΑ να πάρει κάποιες αποφάσεις αυτό το διάστημα ;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Δεν είναι θέμα της ΓΓΑ μόνο. Η ΓΓΑ προτείνει και ανάλογα με το είδος του κινήτρου μετέχει κάποιο Υπουργείο. Η ΓΓΑ δεν είναι αυτόνομη. Εκτιμώ πως δεν υπάρχει πλέον προοπτική για διορισμούς στο Δημόσιο. Το δεύτερο οικονομικό κίνητρο το οποίο υπάρχει είναι τα πριμ επιμένω ότι τα πριν πρέπει να διατηρηθούν είναι για τους διακρινόμενους αθλητές όπως προβλέπει ο νόμος για διακρίσεις σε ολυμπιακούς και παγκόσμιους αγώνες. Πρέπει βέβαια οι οικονομικές περικοπές κάποια στιγμή να μας επιτρέψουν κάποια ώρα να αποδώσουμε οφειλόμενα πριμ του 2010 και 2011 είμαστε πολύ κοντά στην εξόφληση. Μέχρι το 2008 σημειώνω ότι είχαμε βρει χρέη από το 2004. Όσον αφορά τα εκπαιδευτικά κίνητρα χρειάζεται η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα για να εξασφαλιστεί το εργασιακό μέλλον των αθλητών. Δεν ανοίχτηκε ποτέ αυτή η συζήτηση μεταξύ των εμπλεκόμενων Υπουργείων. Είναι ένα έλλειμμα.
Ερώτηση: Μήπως προαναγγέλλετε μία ηρωική έξοδο τώρα που λεφτά δεν υπάρχουν;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Δεν προαναγγέλλω τίποτα. Αυτή την ώρα η χώρα δίνει μία μάχη μέχρι την εκταμίευση της 6ης δόσης. Αν και δεν πρέπει να μιλάμε αυτή την ώρα για λεφτά αναφέρομαι σε μία διαχειρίσιμη κατάσταση στο χώρο του αθλητισμού. Αν αυτή η κατάσταση εξακολουθεί να μην είναι διαχειρίσιμη, εγώ δεν μπορώ να βοηθήσω.
Ερώτηση: Η πολιτική την οποία υπερασπιστήκατε και μάλιστα ευχαριστήσατε φαίνεται να οδηγεί, είτε σε επίπεδο μόνο χρήματος, είτε γενικότερα σε αυτό που εσείς ονομάζετε στήριξη του ελληνικού αθλητισμού. Πως γίνεται από τη μία να λέτε ότι ο αθλητισμός δεν είναι ζήτημα των πλουσίων και πρέπει να υπάρχει ο δημόσιος πυλώνας και από την άλλη να συμβαίνει αυτό και απ’ ότι φαίνεται θα συμβαίνει και στο επόμενο χρονικό διάστημα;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Μα αυτό θέλουμε να αποφύγουμε, να μη συμβαίνει το επόμενο χρονικό διάστημα. Αυτή την ώρα πράγματι αρχίζει να συμβαίνει, μέχρι τώρα όμως τα προβλήματα, τα οποία υπήρχαν παρά τις κυρώσεις ήταν λίγα σχετικώς. Να μιλάμε με ειλικρίνεια. Σήμερα για παράδειγμα έχουμε θέμα στο ΕΑΚ Ηρακλείου κόψανε το νερό, κόψανε το ρεύμα, και συζητάμε τώρα για ένα ποσό 80.000 ευρώ το οποίο δεν το έχουμε. Δεν πιστεύω ότι αυτό το πράγμα συνδέεται με υψιπετείς αναλύσεις, είναι διαχειριστικό ζήτημα, το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει επαρκής διαχειριστική βάση στη ΓΓΑ για να αντιμετωπίζει τη λειτουργία του δημοσίου πυλώνα του αθλητισμού. Αν δεν υπάρχει αυτή, υπάρχει πρόβλημα.
Ερώτηση: Πόσα χρήματα πιστεύετε ότι θα έπρεπε να δοθούν στον αθλητισμό ώστε η κατάσταση να είναι διαχειρίσιμη ;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: 100.000.000€ ετησίως αναφέρομαι στην παραγωγική του δράση του αθλητισμού όχι στις μισθοδοσίες δηλαδή της κεντρικής υπηρεσίας το μεταβιβαστικό κομμάτι λειτουργίας σταδίων, γυμναστηρίων, σωματείων, ομοσπονδιών, αντιντόπινγκ. Σας θυμίζω ότι το 2008 ήταν 135.000.000€. Μετά την πρόταση Βενιζέλου λείπουν 84.000.000€ θα είναι λιγότερα κατά 16.000.000. Ουσιώδη όμως.
Προσέξτε ο ελληνικός αθλητισμός δεν λειτουργούσε μόνο με τις χρηματοδοτήσεις της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού μέχρι το 2008. Λειτουργούσε με παχυλές επιχορηγήσεις του ΟΠΑΠ, λειτουργούσε με παχυλές επιχορηγήσεις από τον λεγόμενο ειδικό λογαριασμό, ο οποίος ήταν ένας πόρος του ΟΠΑΠ που ερχόταν εδώ, λειτουργούσε και με πακτωλούς χρημάτων που έρρεαν από τις Περιφέρειες, τους Δήμους και πάρα πολλές άλλες πηγές. Πολύ πρόχειρα σας λέω, χωρίς να το έχω υπολογίσει ακριβώς γιατί δεν έχω και ακριβή στοιχεία, δεν κρατιόντουσαν αρχεία, του τι δινόταν, επομένως δεν έχουμε στοιχεία του τι έχει γίνει. Ότι περίπου πρέπει να είναι το 50% των πραγματικών μεγεθών του 2008. Αυτό που υπήρξε όταν το κόψεις δια δύο γίνεται 25% πραγματικό. Αυτό είναι μη διαχειρίσιμη κατάσταση, επομένως μην εκληφθεί ότι για 16.000.000€ γίνεται όλος αυτός ο χαμός. Τα 16.000.000€ είναι ουσιώδη για την λειτουργία του ελληνικού αθλητισμού. Σημαίνει τη λειτουργία 27 αθλητικών κέντρων.
Ερώτηση: Άρα με 16.000.000 ο Μπιτσαξής μένει στην ΓΓΑ.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Όχι, μην το θέτετε έτσι. Ο Μπιτσαξής αυτή τη στιγμή είναι περαστικός από την πολιτική. Ο Μπιτσαξής κάποια στιγμή θα γυρίσει στη δικηγορία. Αυτό το οποίο σας λέω, είναι ότι διαχειρίσιμη κατάσταση με τις υπάρχουσες δομές του ελληνικού αθλητισμού και το λέω υπευθύνως είναι 100.000.000€.
Ερώτηση: Ο κ. Βενιζέλος δεν αντιλαμβάνεται, δεν αντιλαμβάνεται, δεν αποδέχεται το μέγεθος του προβλήματος: Είχε διατελέσει προϊστάμενος στον αθλητισμό και έχει γνώση. Βέβαια σε άλλες εποχές που περιγράψατε πριν τι γινότανε.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Δεν μπορώ να το συζητήσω μαζί του αυτή την περίοδο. Το έχω συζητήσει όμως επανειλημμένος σε κατώτερο επίπεδο στο Υπουργείο Οικονομικών. Δεν είδα ανταπόκριση. Εκτιμώ βέβαια ότι ανοίγει μία ακτίνα φωτός.
Ερώτηση: Είστε ο μοναδικός Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού της μεταπολίτευσης που τάραξε τα λιμνάζοντα υπόγεια νερά του ποδοσφαίρου και αυτό πρέπει να το παραδεχτώ. Από την άλλη όμως δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που λέτε, ότι δεν μπορεί να έρθει εδώ ένας αντιμπιτσαξής και να κάνει διαχείριση της ΓΓΑ με 84.000.000.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Μακάρι, θα ήμουν ευτυχής. Εγώ εκτιμώ ότι δεν γίνεται διατηρώντας τις υπάρχουσες δομές. Προφανώς αν αυτή τη στιγμή κλείσεις από τα 27 Εθνικά Κέντρα τα 20 γίνεται. Το θέμα είναι τι εννοείς με αυτό. Γι αυτό σας είπα ότι τα νούμερα παραπλανούν.
Ερώτηση : Θα ήθελα ένα ξεκάθαρο σχόλιο για τις αποφάσεις της αθλητικής δικαιοσύνης. Μη λαμβάνοντας όμως υπόψη τις αποφάσεις για τις πλαστογραφίες. Το γεγονός ότι οι ποινές που προβλέπονται για το στήσιμο των αγώνων επιβλήθηκαν μόνο σε μία ομάδα. Στις υπόλοιπες ομάδες επιβλήθηκαν ποινές που δεν έχουν να κάνουν με το στήσιμο αγώνων. Θα ήθελα ένα ξεκάθαρο σχόλιο πάνω σ’ αυτό όσον αφορά τις αποφάσεις της αθλητικής δικαιοσύνης.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Εκτιμώ το έργο των ποδοσφαιρικών εισαγγελέων. Πιστεύω ότι προσέφεραν στην εξυγίανση του ποδοσφαίρου και θεωρώ άστοχη την παρέμβαση της Σουπερ Λιγκ για την αντικατάσταση τους. Για το πρώτο ζήτημα, δεν θέλω να κάνω γενικό σχόλιο για την αθλητική δικαιοσύνη. Υπήρξαν περιπτώσεις οι οποίες με απασχόλησαν και εμένα όπως εσάς, όπως και κάθε έλληνα φίλαθλο, στις οποίες υπήρξανε εμφανείς αντιφάσεις στις αποφάσεις της δευτεροβάθμιας επιτροπής της ΕΠΟ. Εκτιμώ ότι δεν αδικήθηκε καμία ομάδα, η οποία τιμωρήθηκε. Εκτιμώ ότι είναι πολύ πιθανό να έπρεπε να έχουν τιμωρηθεί και ορισμένες άλλες. Αυτή όμως είναι μία προσωπική εκτίμηση. Η θεσμική απάντηση την οποία δίνω είναι τακτικοί δικαστές της αθλητικής δικαιοσύνης. Αυτό πρέπει να γίνει. Είναι θέμα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, επιμένω πάρα πολύ σε αυτό. Είναι βασικός μοχλός εξυγίανσης του ποδοσφαίρου αυτός. Πρέπει να σημειώσω, ότι αυτό το ζήτημα των τακτικών δικαστών το ζητάει και η ΕΠΟ, έχει κάνει έγγραφο έχει κάνει και επαφή, που είναι προς τιμήν της ΕΠΟ, το ότι το ζητάει και θέλω να το τονίσετε αυτό. Συνηγορούμε και εμείς. Είναι θέμα, να το εξετάσει με προσοχή το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Τα όποια συνταγματικά ζητήματα τίθενται μπορούν να υπερκεραστούν αν στις συνθέσεις των επιτροπών αυτών, απαρτίζονται αποκλειστικά και μόνο από δικαστές. Εκεί πιστεύω ότι δεν υπάρχει συνταγματικό ζήτημα.
Ερώτηση: Σας έχει ζητηθεί από τους ξένους δανειστές μας να εκποιηθούν κάποιες εγκαταστάσεις; Υπάρχουν τέτοια θέματα;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Για να είμαι απολύτως ειλικρινής plan b και plan c πάντα υπάρχει. Είναι ξεκάθαρο αλλά είναι plan b και plan c συρρίκνωσης πέραν των ορίων που μπορώ εγώ να κληθώ. Σας είπα και πριν προφανώς αν κλείσεις αθλητικά κέντρα και αν σταματήσεις την χρηματοδότηση κάποιων αθλημάτων μπορείς να κάνεις μείωση. Τώρα ως πιο σημείο μπορείς να πας αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Εγώ δεν αντιλέγω ότι ο εξορθολογισμός ο οποίος έχει γίνει μπορεί να έχει και περαιτέρω εξορθολογισμό.
Υπάρχει ένας διάλογος για τον Άγ. Κοσμά, να περάσει μέσα στην περιούσια αξιοποίησης του ταμείου της δημόσιας περιουσίας και να ενταχθεί μέσα στην επένδυση του Ελληνικού. Έχω ζητήσει στη θέση αυτού του αθλητικού χώρου, ο οποίος είναι το προπονητήριο όλων σχεδόν των ελληνικών εθνικών ομάδων να μεταφερθεί με χρηματοδότηση στο Μαρκόπουλο εκεί που είναι σήμερα ο ΟΔΙΕ, όπου είναι μια καταπληκτική περιοχή, ένας υπέροχος χώρος που δεν τον υποψιάζεσαι. Σας προτείνω να τον επισκεφθείτε. Αυτή είναι η δική μου πρόταση.
Ερώτηση : Στην παρούσα φάση όπως διαμορφώνεται την πολιτική και την οικονομική, πιθανότατα να υπάρχει σχέδιο γενικότερης συρρίκνωσης της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και των υπηρεσιών της μαζί, ώστε να διατηρηθεί μια παλιά φήμη υποτίθεται ότι μπορεί να ενταχθεί σαν υπηρεσία ή σαν διεύθυνση σε κάποιο υπουργείο.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Δεν τίθεται τέτοιο θέμα, το λέω ευθέως. Οι διαφαινόμενες αλλαγές στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού οι οποίες υπάρχουν δεν έχω κανένα λόγο να τις κρύψω είναι : η Διεύθυνση οικονομικού και η διεύθυνση διοικητικού θα συγχωνευθούν στις μεγάλες διευθύνσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και εγώ έχω προτείνει τη σύσταση δυο νέων Διευθύνσεων επιτελικού χαρακτήρα, της Διεύθυνσης επαγγελματικού αθλητισμού και της Διεύθυνσης εποπτείας των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου καθώς και την συγχώνευση των δυο Τεχνικών Διευθύνσεων σε μια. Αυτές είναι οι προτάσεις μου και την κατάργηση διαφόρων ανενεργών οργανωτικών μονάδων της Γ.Γ.Α.
Ερώτηση : Σας προτάθηκε τον Αύγουστο στην τελευταία συνάντηση, να δημιουργήσετε ένα πλάνο συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα σε ότι αφορά τη δράση της ΓΓΑ, είτε ως προς τη χρήση και αξιοποίηση χώρων αθλητικών εγκαταστάσεων είτε συνολικότερα συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής : Όχι, απλώς σας λέω ότι η σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα τα ΣΔΙΤ τα λεγόμενα είναι μια αναγκαία προσέγγιση για το μέλλον της ΓΓΑ. Ήταν μία πολιτική την οποία, οι προκάτοχοι μου την είχαν ξεκινήσει. Δεν προχώρησε στις μέρες μου. Είχα τεράστιες αμφιβολίες γι αυτήν. Τώρα εκτιμώ ότι είναι αναγκαία λύση.
Ερώτηση: Από τις 7 Δεκεμβρίου , ημέρα ψήφισης του προϋπολογισμού μέχρι της 19 Φεβρουαρίου είναι λιγότερο από δυόμιση μήνες. Μπορεί να γυρίσουν τα τρία κόμματα να σας πουν, τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, κ. Γενικέ, για λιγότερο από δυόμιση μήνες μας βάζετε θέμα αποχώρησης σας ενώ θα μπορούσατε να περιμένετε να λήξη η θητεία αυτής της Κυβέρνησης, εγώ επιφυλάσσομαι για τις 19 Φεβρουαρίου, δική μου άποψη είναι αυτό. Εν πάση περιπτώσει, μήπως αυτό γίνεται από τον κ. Μπιτσαξή για να αποκομίσει μία στήριξη και από τα τρία κόμματα που αποτελούν την κυβέρνηση.
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Εγώ αυτή τη στιγμή σας λέω πολύ απλά. Σήμερα κλείνει το ΕΑΚ Ηρακλείου. Τι να κάνουμε; Να το αφήσουμε κλειστό; Αύριο θα το δείτε αλλού. Δηλαδή, καταφέραμε και κάναμε του κόσμου τις αλχημείες για να κρατήσουμε ανοικτή την λειτουργία των δομών του ελληνικού αθλητισμού. Από δω και κάτω θα έχουμε απώλειες. Κολυμβητήρια δεν θα ανοίξουνε, εγκαταστάσεις θα κλείσουνε, ομοσπονδίες θα αναστείλουν την λειτουργία τους, θα έρθει δηλαδή καταιγιστικά τον επόμενο καιρό. Αυτό το επισημαίνω και πρέπει να το προλάβουμε.
Ερώτηση: Όσον αφορά τα θέματα που έγιναν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ξέρετε ότι αν τα πρόσωπα ήταν διαφορετικά και συγκεκριμένα ο Πρόεδρος της ΕΠΟ, αν είχατε ένα πιο δυναμικό Πρόεδρο της ΕΠΟ, θα μπορούσατε να είχατε διαφορετικά αποτελέσματα, το ένα είναι αυτό και το δεύτερο πέραν του οικονομικού που είναι ένα θέμα το οποίο μας είπατε, θα πείτε σε κάποιον που θα έρθει μετά από σας, ότι είναι άμεσης προτεραιότητας, ποίες άλλες θα ήταν οι άμεσες λύσεις που θα του λέγατε να προχωρήσει για να πάει προς το καλύτερο η ΓΓΑ;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Για το πρώτο ερώτημα ξέρετε πολύ καλά ότι είχα μια πολύ καλή συνεργασία με τον Πρόεδρο της ΕΠΟ, θεωρώ ότι βοήθησε αποτελεσματικά στη διαλεύκανση των στημένων παιχνιδιών της ΟΥΕΦΑ.
Ερώτηση: Έχοντας ξεχάσει τους φακέλους στο γραφείο του;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Αυτό το λέτε εσείς. Εγώ αυτή τη στιγμή αυτή την εκτίμηση κάνω και σας λέω όσον αφορά το δεύτερο, μην ξεχνάτε ότι ήρθαν οι αξιωματούχοι της ΟΥΕΦΑ κατέθεσαν μια σειρά πράγματα, τα οποία είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης.
Όσον αφορά το θέμα των δράσεων, θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να πω τα εξής: Χρειάζεται να υπάρχει μια έμφαση σε γεγονότα αθλητικού τουρισμού, τα οποία μπορούν σχετικά απλά και με λίγους πόρους και με μεγάλη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και η επανεξέταση της λειτουργίας του ΟΑΚΑ και του ΣΕΦ. Βασικοί πυλώνες, οι οποίοι είναι κοστοβόροι για το ελληνικό κράτος και πρέπει με πολύ προσοχή να επανεξεταστεί η λειτουργία τους. Πρέπει αν και έχει γίνει ένας πολύ μεγάλος εξορθολογισμός ας πούμε για παράδειγμα στο ΟΑΚΑ 23-24 εκατ πραγματικό κόστος που το βρήκαμε πλησιάζουμε φέτος να γίνει 10-11 εκατ. Αλλά δεν παύει να είναι θέμα το οποίο μπορεί να το κοιτάξει κανείς από άλλη οπτική γωνία και να πει ότι είναι ένα πολύ σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για το ελληνικό κράτος, το οποίο πρέπει όχι απλώς να μην έχει κόστος αλλά να φέρνει έσοδα. Επίσης, οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για αθλητικές εγκαταστάσεις και έργα είναι ένας πυλώνας ο οποίος πρέπει να ανοίξει. Από κει και κάτω πρέπει να προστατευτεί απόλυτα ο δημόσιος πυλώνας του αθλητισμού. Πρέπει να λειτουργεί ο ίδιος ο αθλητισμός και αναφέρομαι στις ομοσπονδίες, τα σωματεία και τους ίδιους τους αθλητές.
Ερώτηση: Παρουσιάσατε προηγουμένως ότι αυτή η οικονομική στενότητα, είναι υπό την σκέπη της κρίσης. Θέλω λοιπόν να ρωτήσω και αν θέλετε μου απαντάτε ευθέως. Η διαφορά που αναφέρεται σε αμιγώς οικονομικό πλαίσιο είναι 16.000.000 εκατ. μιλάω για το τώρα δεν λέω για του χρόνου και του παρά χρόνου. Θέλω λοιπόν να αναφερθώ σε δύο γεγονότα, μέσα σε ένα βράδυ ο κ. Βενιζέλος χάρισε στο Μέγαρο Μουσικής 90.000.000 εκατ, που σημαίνει λοιπόν ότι το 16.000.000 είναι κάμποσες φορές για τον ελληνικό αθλητισμό, για την ιδιωτική τράπεζα πρώτον περίπου 900 σε πρώτη βάση που σημαίνει 9 χρόνια η λειτουργία του ελληνικού αθλητισμού με τα νούμερα που λέτε εσείς, άρα λοιπόν είναι τελικά ζήτημα μόνο διαχείρισης; Και πως έτσι θα λειτουργήσει ο ελληνικός αθλητισμός;
ΓΓΑ Πάνος Μπιτσαξής: Δεν μπορώ να ελέγξω αυτά τα οποία μου λέτε τώρα. Δεν τα ξέρω. Δεν έχω σχόλιο σε αυτό.
